De zon schijnt en als ik de deur uitstap stel ik monter vast dat alles vandaag tot nu toe op rolletjes is verlopen. OK, er haakte één persoon in de aanloop af, maar aangezien er tien man beschikbaar waren voor acht borden en één wedstrijdleiderschap was dat soepel op te lossen. Het loopt zéér gesmeerd.
Te gesmeerd. Korter dan anderhalf uur voor aanvang van de wedstrijd komt er toch nog een afzegging bij. Crisisberaad op de trappenomloop voor mijn huis. Het leidt ertoe dat een van de chauffeurs van dienst iemand van zijn werk gaat ophalen. Dit betrof vrijwillig overwerken op zaterdag, maar toch. Het bijbehorende app-bombardement met talloze meningen en gedachten om dit aan en bij te sturen bezorgt de teamleider niet bepaald de relaxte heenreis waar hij op hoopte.
Dries mag spelen, maar kiest ervoor wedstrijdleider te zijn. Wel is hij bezorgd dat zijn spelregelkennis te kort zal schieten, maar dat moet als valse bescheidenheid worden gekwalificeerd. Zelf weet ik bv. aantoonbaar minder dan hij. Beiden genoten wij nog nooit enige scholing op dit vlak en Dries schaakt ruim tien jaar jaar langer dan ik doe.
De speelzaal is tip top pico bello in orde. Acht eilanden op ruime afstand, grote tafels, je moet bijna voorover buigen om te kunnen zetten en voor wie dat nog niet veilig genoeg vindt is er een kuchscherm van het merk Jansen. Dat betreft niet de bekende farmaceut uit Leiden, dit is een veelbelovende startup gevestigd in Hurdegaryp. Beleggers opgelet: dat kon wel eens een buitenkansje worden. Een oud-voorzitter van Groninger Combinatie informeert al onmiddellijk naar de huurtarieven van deze fraaie schermen.
Ook de tegenstander komt goed beslagen ten ijs de kerk binnen. In no time heeft het portret van Boris een grote broer naast zich, waarop Bobby prijkt.
Op onze bananen enkele uren later wordt a tempo gerepliceerd met minstens zo rijpe exemplaren. Zelfs op Dries’ gevatte openingswoordje komt gelijk een antwoord: De jarige Govert Pellikaan kondigt taart aan. Het gebakje dat hij luttele tijd later aan zijn tegenstander zal presenteren blijft nog even ongenoemd, maar ook dat zal smaken.
De wedstrijd is koud tien minuten oud als toch een van de DGT’s anderhalf jaar stilstand niet blijkt te hebben overleefd, of althans: de batterijen hebben dat niet. Nu waren die door ons ruim ingekocht (weer die goede voorbereiding!), maar het komt aan het licht dat ik ondanks mijn bijna elf lentes minder wel meer verstand van batterijen heb dan wedstrijdleider Dries.
Teamleider (desgevraagd na afloop; discreet): “Dat ging best goed, al na twee keer proberen hadden we de batterijen er op de juiste wijze in.”
Dries: “Ik zet die batterijen erin, er gebeurt niks. Ik vraag Henk. Deze is licht geïrriteerd en ziet dat ik ze er verkeerd om in heb gedaan….- dat doet Aleid zeker bij jullie thuis?”
Ongeveer een kwartier na vervangen vindt Roelof het klepje dat er nog onderop moet op zijn tafel…
Een nieuwe speelzaal zorgt er sowieso voor dat we veel zaken nog wat moeten uitvinden. Jan Kroon doet de catering met briefjes. Dries helpt ook daar. ‘Jan is de nieuwe Ria!’ stelt hij enthousiast vast.
Naar de partijen. Als eerste klaar is Evert. Last in, first out heet dat in de logistiek. Nog maar kort ervoor boog hij zich over begrotingen en jaarrekeningen. Hij treft de jarige Govert Pellikaan.
Bord 4 Janse – Pellikaan, Stelling na 15. Pf3
De enige verdediging bestond hier in 15…Df5, maar zwart kiest voor 15…Le6?, wie had het niet gedaan. Evert is zo vriendelijk om met 16. b3? een herkansing te bieden. Gelijk 16. Pe5+ was winnend. Weer kan zwart nu met 16…Df5 terug in de wedstrijd komen, maar hij verzuimt dat opnieuw: 16….Lb4? 17 Pe5+ en het loopt snel mat. 17…Kxf6 18. Dh4+ Kg7 19 Dg5+ Kf8 20 Df6+ Kg8 21 Dxe6+ Kg7 22 Df7+ Kh6 23 Df6+ Kh5 24 g4 mat (24 Le2 was Everts alternatief, maar die zet deed in zijn ogen onvoldoende recht aan het paard).
Een jeugdige telg van de familie Van Foreest, tegenstander van Jan Postma, roept uit:
“Dat is ook geen leuk verjaardagscadeau!” Men kan ook niet overal rekening mee houden.
De eerste nul van de wedstrijd moeten melden, een jarige-jobstijding!?
Vervolgens speel ik zelf remise.
Bord 1, Bosveld – Van Putten, stelling na 10 d4.
Wellicht had het hier geplande maar later weer verworpen 10…Lxh3 een kansje opgeleverd. Ik schrok terug voor 11. Pxc7+, maar na 11…Dxc7 12 Lxh3 h5! heeft de engine net wat liever zwart.
De slotstelling is dood.
Bosveld biedt remise aan en ik neem het aan.
“Overleggen we dat niet meer?” vraagt iemand.
Antwoord: “Ja met de teamleider. Dat ben ik zelf.”
Ongeveer dezelfde vraag krijgt Joop als hij niet lang hierna ook komt aangewandeld, eveneens met remise op zak. Joop: “Nou, ik sta in de slotstelling nog steeds minder, dus.”
Spassky’s en overleggen, zie ik iemand denken, dat wordt ook nooit meer wat.
Overigens blijkt Joop door het oog van de naald gekropen kort ervoor.
(De vergelijking ‘als een ware kameel’ zal de barman van dienst gelijk begrijpen, maar misschien de meeste andere lezers weinig zeggen.)
Bord 3, Emerencia – Houtman, stelling na 28 Pf5
Correct was nu 28…Lf6, maar Joop verrekende zich met 28…Pxc3? Dat had een stuk kunnen kosten na 29. Pxe7+ Kf8 30. Pxc8 Pxd1 en nu speelde Emerencia 31. Txd1?, waar 31. Pxb6 Pxb2 32 Lc7! winnend zou zijn geweest.
Dan wint Roelof en lopen we uit naar 3-1.
Bord 2, Kroon – Kruit, stelling na 37…Kd7
38 e5! Een fijne doorbraak. Zwart kan niet tweemaal ruilen op e5 vanwege 40. Txc7+
Ondanks eerdere voorspellingen (het sombere 2-6 was zelfs al als prognose gevallen) ziet het er dan serieus goed uit. Ook Jan Postma heeft kansen. Alleen grijpt hij ze niet:
Bord 5, N. van Foreest – Postma Stelling na 22. Dh3
Jan, met nog erg weinig tijd, speelde 22…Df5? Hierna wordt de vrede snel getekend. Winnend zou 22…De5 of De7 zijn geweest: Zwart dreigt mat en wit lost dat met Txg2 niet meer op: 23…De3+ 24 Kf1 Tf8.
Nog drie borden te gaan bij 3.5- 1.5. Maurits en Rolf hebben het zwaar; Menno lijkt winstkansen te hebben, het extra benodigde bordpunt moet er in zitten.
Bord 8, Yska-Van Hamond, stelling na 12. Pce2
Rolf komt de opening goed door. Hier was 12…g5 weliswaar een interessante stukwinst voor zwart geweest, wijkt het paard dan is de witte dame ingesloten na 13…g4. Maar wit krijgt de nodige compensatie als hij koeltjes ruilt op g5 en daarna eerst met de loper op f5 slaat en daarna met het paard op h5. Even later gaat het helaas wel mis en na 47 zetten staat het zo:
Stelling na 47 Te7.
Van Hamond ziet hier het winstplan 47….Kf1 plus 48…Tf2 plus 49…e2+ niet. Daarna keept Rolf het bekwaam naar remise. 4-2
Uit bord 7, Klooster – Van ’t Veld moet dan nog een halfje komen, maar dat worden er zelfs twee. In de opening had onze debutant Menno al kunnen toeslaan:
Klooster-Van ’t Veld, stelling na 11. Pdf3.
11…Dc7 wint een stuk. Na het gespeelde 11…Pxe5 komt zwart ook wel beter te staan, maar het wordt zwoegen. De slotstelling is loon naar werken:
Rest bord 6 Logtmeijer-De Boer. In de opening gaat het daar fout voor Maurits:
9 Le2? Pxf3+ 10 Lxf3 Db4! en grote problemen. Maar Maurits vecht zich terug:
Logtmeijer-De Boer, stelling na 22…De7.
23 Lxd5! en het komt weer bijna gelijk te staan (23…xd5 24 Pxd5 Dxe5 25 Db4). Helaas net niet helemaal gelijk, en ten slotte trekt De Boer de vis alsnog op het droge. Maurits is wel als laatste klaar, na als eerste in de fout te zijn gegaan vanmiddag; ook een prestatie op zich.
Tot slot is er nog een facultatieve excursie naar de grote ruimte waar ’s zondags de kerkdiensten plaatsvinden. Sommige Groninger Combinatiespelers kijken hun ogen uit….Nederland seculariseert snel, zoveel is me duidelijk. Toch belooft het een trend te worden, spelen in een kerkzaal: ook Staunton wijkt nu uit en wel naar de Doopsgezinde kerk in Groningen.
In het verslag van de Groninger combinatie wordt naar 4-4 geredeneerd. Bord 3 en bord 8 hadden moeten winnen immers. Eens! Maar bord 5 dan bij ons, en zo kom ik alsnog op een kleine overwinning voor de Spassky’s.
De match wordt besloten bij een Chinees in Vinkhuizen…daar valt ook nog heel veel over te zeggen…..laat ik dat samenvatten: een gezellige chaos.